Kościół Polskokatolicki w Rzeczypospolitej Polskiej.

Kim jesteśmy?

Kościół do 1951 roku nosił nazwę PNKK (Polski Narodowy Kościół Katolicki), genezą swą sięga lat dziewięćdziesiątych XIX wieku.

W tamtych latach wśród Polaków mieszkających w Stanach Zjednoczonych doszło do wystąpień wiernych w parafiach Rzymskokatolickich przeciwko dominacji duchownych pochodzenia niemieckiego i irlandzkiego.

Wierni domagali się wglądu w sprawy finansowe parafii, używania języka polskiego w liturgii, a także opieki Polskich duchownych.
Parafia Polskokatolicka pw. Wniebowstąpienia Pańskiego

Po bezskutecznym przedstawieniu Stolicy Apostolskiej próśb wiernych doszło do powstania – z wielu innych niezależnych parafii polskich ośrodka w Scranton (Pensylwania) i formalnego utworzenia Polskiego Narodowego Kościoła.

Nowa zorganizowana kościelna społeczność w 1907 roku po uzyskaniu sakry biskupiej przez ks Franciszka Hodura przyłączyła się do Kościołów Starokatolickich, zjednoczonych w Unii Utrechckiej.

Bp Franciszek Hodur myślał o utworzeniu PNKK w Polsce. Stało się to po odzyskaniu przez Polskę Niepodległości w 1918 roku.

Po wielu latach starań, pełne uregulowanie stanu prawnego nastąpiło dopiero po uchwaleniu przez Parlament RP Ustawy z dnia 30 czerwca 1995 roku o stosunku Państwa do Kościoła Polskokatolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej ( Dz. U. Nr 97, poz 482).

W jubileuszowym roku 2000 Kościół Polskokatolicki wraz z sześcioma innymi Kościołami Chrześcijańskimi w Polsce podpisał dokument o ważności i niepodważalności Chrztu Świętego.

O kościele.

– najwyższą cześć oddaje Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu;

– jest cząstką świętego, katolickiego i apostolskiego Kościoła;

– wyznaje katolickie prawdy wiary, moralności i zasady ustroju Kościoła, zawarte w Piśmie Świętym, sformułowane w powszechnych symbolach wiary i postanowieniu siedmiu Soboró Powszechnych Pierwszego Tysiąclecia;

– uznaje tradycyjne siedem sakramentów świętych, Eucharystia sprawowana jest pod dwiema postaciami: Ciała i Krwi Pańskiej

– są sprawowane dwie formy spowiedzi: indywidualna (uszna w konfesjonale) oraz ogólna ( sprawowana jako odrębny obrzęd przed ołtarzem, bądź w połączeniu z Mszą Świętą w części zwanej Spowiedzią Powszechną).

– posługuje się kalendarzem liturgicznym roku kościelnego; liturgia jest zbliżona do Kościoła Rzymskokatolickiego; obowiązują podobne stroje liturgiczne;

– przyznaje biskupowi Rzymu jego dawny, historyczny prymat pierwszego wśród równych sobie (primus inter pares), przyjęty przez sobory ekumeniczne i Ojców Kościoła, jednakże nie uznaje dogmatu o nieomylności papieża;

– jest samodzielny i niezależny organizacyjnie od jakiejkolwiek zagranicznej władzy kościelnej i świeckiej;

– posiada hierarchię kościelną: diakon, prezbiter, biskup

– od 1921 r. duchownych nie obowiązuje celibat.

– kościół oddaje cześć aniołom, apostołom, męczennikom i świętym, wśród nich szczególne miejsce rezerwuje dla Maryi, Matki Bożej.

– Kościół uczestniczy w ruchu ekumenicznym, jest członkiem Światowej Rady Kościołów, a także Polskiej Rady Ekumenicznej.

– Kościół Polskokatolicki należy do rodziny Kościołów Starokatolickich Unii Utrechckiej, gdzie obowiązuje nauka św. Wincentego z Lerynu:

„Trzymamy się tego, co wszędzie, co zawsze, co przez wszystkich było wyznawane; to jest bowiem prawdziwe i rzeczywiście katolickie”